یکی از مهم‌ترین مراحل رشد انسان، دوران نوجوانی یا بلوغ است. زیرا رشد فکری وجسمی در این مرحله رخ می دهد.والدین می بایست نوع ارتباط و رفتار خود را تغییر دهند و در واقع با فرزندان خود دوست شوند.
هر اندازه که ارتباط والدین موثرتر باشد، چالش هایی که نوجوان با آن‌ها روبرو می‌شود کم تر و آسانتر می‌شود و از بروز اتفاقات زیادی در بزرگسالی پیشگیری می‌شود.
فرزندان در سن یا دوره بلوغ، تمایل به ارتباط بیشتر با همسالان دارند و تاثیرپذیری بسزایی از آن‌ها دارند؛ لذا مسئله مهارت انتخاب دوست مناسب از اهمیت بالایی در این سنین برخوردار است.
برخی رفتارهایی که مانع ارتباط موثر با نوجوان می‌شوند عبارتند از:
- بی توجهی به علایق آن‌ها؛
- گوش نکردن به صحبت‌هایشان؛
- عدم درک و همدلی نسبت احساسات و عواطف؛
- سرزنش و انتقاد مداوم؛
- ورود بیش از حد در خریم خصوصی آن‌ها؛
- ندادن حق انتخاب و تحمیل خواسته خود؛
- مقایسه کردن آن‌ها با همسالان و اقوام و…؛
- پرسیدن سوالات مکرر از کارهایشان و امور مدرسه.
برای اینکه نوجوان این دوران را با آرامش در کنار والدین سپری کند، می‌بایست ارتباط موثری با اوداشت. رفتارهایی موثر نظیر:
- گوش دادن فعال و همدلانه به حرف های نوجوان؛
- درک تغییرات خلق وخوی آن‌ها در دوران بلوغ؛
- شناخت و توجه به علایق آن‌ها؛
- دوست داشتن بدون شرط آن‌ها و عدم مقایسه با دیگران؛
- احترام و استفاده از نظرات آن‌ها؛
- داشتن ارتباط کلامی دوستانه به دور از دستور دادن؛
- تشویق نوجوان در انجام کارهای جدید و استقلال اش در برخی امور؛
- ایجاد محیطی امن و دوستانه.
