استرس در کودکان، معمولا به شیوه تغییر رفتار و یا تغییرات جسمی آن‌ها می‌باشد. برای مدیریت استرس، والدین باید عوامل استرس‌زا در فرزند خود را شناسایی کنند و ضمن کم کردن عوامل، تاب‌آوری فرزندان را بالا ببرند.
بعد از شناخت علل استرس‌زا، باید به علائم فرزندان در هنگام مواجه با عامل استرس‌زا دقت کنند. استرس دو گونه است:
- استرس مفید؛
زمانی که استرس سبب تلاش بیشتر و موفقیت می‌شود. - استرس مضر.
زمانی که در زندگی ما (خواب، خوراک، ارتباطات) اختلال ایجاد می‌کند.
علائم رفتاری شایع در استرس کودکان
- پرخاشگری، وابستگی، خلق منفی؛
- عادت‌هایی مانند: ناخن جویدن؛
- ترس مداوم؛
- مشکل در امور مدرسه و امتناع از مدرسه رفتن؛
- کاهش دقت و تمرکز؛
- دوری کردن از جمع و دوستان و خانواده.
چطور محیط مناسب و بدون استرس برای تربیت کودکان در خانواده فراهم کنیم ؟
- نظم؛
در خواب، خوراک، تفریح، خرید، رسیدگی به تحصیل و انجام کارها نظم و برنامه‌ریزی داشته باشیم. - گذاشتن وقت با کیفیت؛
برای درس، بازی، بهداشت، تفریح، صحبت و… وقت کافی را بگذاریم و به نیازهای کودکان توجه کنیم. - ارتباط موثر؛
شنونده خوبی باشیم، زمانی را برای گفت وگو با فرزند مشخص کنیم با او همدلی کنیم و در شرایط سخت کمکش کنیم. - ریشه یابی؛
در هنگام انجام عمل و یا سخن نادرست عدم سرزنش، قضاوت غلط، منفی، خیالی، قیاسی با مطالعه رفتار را بررسی کنیم. - دادن اعتماد به نفس کافی؛
بگذاریم به راحتی باور، احساس، انتخابش را مطرح کند و با ما در این مورد گفت وگو کند؛
با بیان منطقی و اقناع سازی؛
با رعایت حدود، حقوق، حرمت. - پیام درونی کودک؛
ای پدر و مادر دوستتان دارم، دوستم داشته باشید؛ با ابراز محبت کلامی احساس امنیت در کودک ایجاد کنید. - محیطی شاد را برایش فراهم کنیم؛
شادی نیرو و انرژی درونی منطقی و هیجانی مثبت است که با بازی، تماشای فیلم، پارک و… می‌توان ایجاد کرد. - شرایط و زمینه لازم برای موفقیت فرزندان فراهم شود.
شناخت مهارت های زندگی؛
شناخت قوانین موفقیت؛
تقویت امید و تلاش؛
تقویت صبر و شکر؛
تقویت احترام به خود و دیگران؛
تقویت صداقت، امانت داری، وفاداری با خود و دیگران.
